Φέτος αποφάσισα να πάρω μέρος σε εθελοντικό πρόγραμμα μέσω της Έλιξ για πρώτη φορά και έχω να δηλώσω ότι ήταν από τις πιο γεμάτες εμπειρίες της ζωής μου μέχρι στιγμής.
Το πρόγραμμα στο οποίο έλαβα μέρος ήταν μια κατασκήνωση για παιδιά με κοινωνικά προβλήματα (δηλαδή παιδιά από φτωχές οικογένειες, παιδιά χωρίς γονείς και παιδιά από ιδρύματα) στη Σερβία.
Με εξέπληξε πολύ θετικά το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι εργάζονταν εκεί εθελοντικά και κανείς δεν είχε χρηματικό κέρδος. Ήταν πραγματικά μοναδικό γιατί όλοι ήταν εκεί με όλη τους την ψυχή, γεμάτοι διάθεση να γνωρίσουν καινούριους ανθρώπους και με κοινό στόχο να κάνουν λίγο καλύτερη τη ζωή κάποιων παιδιών, δείχνοντας τους έναν διαφορετικό κόσμο.
Τις πρώτες μέρες στήσαμε σκηνές, καθαρίσαμε όλους τους χώρους, το ποτάμι και φυσικά γνωριστήκαμε, παίξαμε και γίναμε μία πραγματική ομάδα. Έπειτα ήρθαν τα παιδιά. Κάποιοι από εμάς ήταν υπεύθυνοι για τις σκηνές, άλλοι για τα εργαστήρια, άλλοι για την καθαριότητα, άλλοι για την κουζίνα και όλοι ήμασταν παρόντες πάντα για όλα τα παιδιά.
Οι αρμοδιότητες ήταν πάντα μοιρασμένες δίκαια και όλοι οι εθελοντές ασχολούνταν με τον τομέα που τους εξέφραζε και τους γέμιζε. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας ανεξάρτητα από τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις, παίζαμε με τα παιδιά. Οι υπεύθυνοι ήταν πολύ καλοί και σεβόντουσαν τις ανάγκες και τις επιθυμίες κάθε εθελοντή και έτσι κανείς δεν ένιωσε πίεση.
Κάθε μέρα ξυπνούσαμε στις 7 το πρωί και παρόλη την κούραση μας κανείς δεν ήθελε να πάει να κοιμηθεί το βράδυ. Καθόμασταν όλοι μαζί στην παραλία ή στο χώρο VIP (χώρος μόνο για τους εθελοντές) παίζαμε και συζητούσαμε μέχρι να μην μπορούμε να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Γνώρισα ανθρώπους από Γαλλία, Ισπανία, Σλοβακία, Ρωσία, Ιταλία και φυσικά από Σερβία. Δεν μιλούσαμε όλοι τέλεια αγγλικά αλλά η επικοινωνία μας ήταν τέλεια! Η παντομίμα φυσικά βασική προϋπόθεση για την επικοινωνία με τους εθελοντές αλλά κυρίως με τα παιδιά.
Η εμπειρία με τα παιδιά ήταν μοναδική. Τα παιδιά είναι ανοιχτά βιβλία. Το εντυπωσιακό όμως είναι η εικόνα του παιδιού που αλλάζει από μέρα σε μέρα! Το χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλια του και μεγαλώνει κάθε μέρα, οι αγκαλιές και η τρυφερότητα που αρχίζουν να σου δείχνουν ως απάντηση στη προσοχή σου που είναι στραμμένη αποκλειστικά σε αυτά. Τότε νιώθεις ότι έβαλες ένα μικρό λιθαράκι στην αλλαγή και την μελλοντική ευτυχία ενός παιδιού.
Θα σύστηνα ανεπιφύλακτα σε κάποιον να επισκεφτεί τη συγκεκριμένη κατασκήνωση αλλά και να πάρει μέρος σε ένα οποιοδήποτε εθελοντικό πρόγραμμα. Γυρνάς διαφορετικός, καλύτερος, πιο ώριμος άνθρωπος και είναι μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ!
Αριάδνη
