EVS στην Βαρσοβία: (Dis)appearing (dis)abilities with Schuman volunteers
Το EVS ήταν ένα όνειρο που με την πρώτη ευκαιρία πραγματοποίησα!
Επέλεξα να πάω στην Πολωνία, μια χώρα με πολύ ενδιαφέρον, ίσως γιατί δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή και δημοφιλής στην Ελλάδα.
Επιπλέον ήθελα να κάνω εθελοντισμό σε ένα παιδικό σταθμό, οπότε το πρόγραμμα που τελικά βρήκα φαινόταν ιδανικό. Κατέληξα λοιπόν να είμαι εθελόντρια στην Polish Robert Schuman Foundation στο special kindetgarten 245 με παιδιά που είχαν κάποια προβλήματα όρασης.
Ο χρόνος που πέρασα με τα παιδιά ήταν ένα από τα καλύτερα κομμάτια του ΕVS αφού δέθηκα μαζί τους και θυμήθηκα το παιδικό μου εαυτό. Το κλίμα στο νηπιαγωγείο ήταν απίστευτα φιλόξενο και δημιουργικό, ενώ με την κάθε ευκαιρία οι δασκάλες και διευθύντρια μας έδειχναν πώς εκτιμούν την προσφορά μας.
Επίσης υπήρχαν πολύ ενδιαφέρουσες δραστηριότητες όπως μαθήματα μουσικοκριτικής αγωγής, χορού, ψυχολογίας, θέατρο θεραπεία για την καλύτερη όραση των παιδιών και δραστηριότητες με μια σκυλίτσα την Φίμη που μας επισκεπτόταν τακτικά, έτσι οι ώρες περνούσαν δημιουργικά και ευχάριστα. Θα σύστηνα το συγκεκριμένο νηπιαγωγείο ανεπιφύλακτα.
Κάτι που με δυσκόλεψε ελπίζω να αλλάξει από τον επόμενο χρόνο είναι το γεγονός ότι δεν είχαμε μαθήματα Πολωνικών. Έτσι στην αρχή δεν μπορούσα να καταλάβω αμέτρητους διαλόγους με τα παιδιά και οι ώρες κάπως ήταν βαρετές. Με τον καιρό όμως ανέλπιστα, έμαθα κάπως την γλώσσα μιας και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούσαμε δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο
Πέραν αυτών όλοι οι εθελοντές συνεργατικά είχαμε την αρμοδιότητα να οργανώσουμε μία εκδήλωση στην πόλη για να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο σχετικά με τα κοινωνικά προβλήματα που επιφέρουν οι αναπηρίες (όπως η κοινωνική περιθωριοποίηση κλπ) και έτσι οργανώσαμε μια έκθεση με τις φωτογραφίες και τις ιστορίες που ήθελαν να μοιραστούν μαζί μας κάποια άτομα με αναπηρίες. Η διαδικασία αυτή, πήρε ισως περισσότερο ελεύθερο χρόνο από όσο θα ήθελα να διαθέσω, ήταν όμως κάτι πολύ ενδιαφέρον αφού είχα την ευκαιρία να να γνωρίσω και να φωτογραφίσω τα άτομα που συμμετείχαν και να ακούσω από πρώτο χέρι τις ιστορίες τους. Παράλληλα απέκτησα περισσότερη εμπειρία στην διοργάνωση εκδηλώσεων.
Πέραν του νηπιαγωγείου είχα την ευκαιρία να μείνω σε μια πόλη που με τον καιρό ανακάλυψα πολύ ωραίες πτυχές της. Ωραία μαγαζάκια κυρίως στην εναλλακτική περιοχή της πόλης, την Praga τον χειμώνα το καλοκαίρι συναυλίες και άπειρες εκδηλώσεις σε πάρκα και στην παραλία του Βίστουλα. Θα μου μείνουν αξέχαστα τα τέλεια πάρκα που υπάρχουν μέσα στο κέντρο της πόλης και το πώς άλλαξε η ζωή στην πόλη μόλις τελείωσε ο χειμώνας. Ένα από τα καλύτερα κομμάτια ήταν η ομάδα ποδοσφαίρου (kobieca akademia piłkarska). Μια αυτοοργανωμένη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου, που μεταξύ άλλων αντιτίθεται στην περιθωριοποίηση των γυναικών στο ποδόσφαιρο αλλά και τον ανταγωνισμό με σκοπό το κέρδος. Εκεί γνώρισα άτομα από την Πολωνία αλλά και άλλες χώρες και είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω στην Γερμανία για ένα αυτοοργανωμένο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.
Τέλος μεγάλο μέρος των εμπειριών που αποκόμισα αποτελούν τα ταξίδια που έκανα στις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία), και σε Πολωνικές πόλεις και χωριά. Θα ήθελα να προτείνω ταξίδια σε περιοχές όχι και τόσο δημοφιλείς στους Πολωνούς, μιας και όσους ρώτησα μου πρότειναν να επισκεφτώ τα γνωστότερα μέρη της χώρας (Kρακοβία, Γκντανσκ, Βρότσλαβ), που όντως είναι πανέμορφα. Εκτός αυτών λιγότερο τουριστικά μέρη αξίζουν, όπως τo Olsztyn, η Białowieża και το αρχέγονο δάσος με τους Βίσωνες το Łódź η Katowice και σίγουρα πολλά ακόμα που δεν πρόλαβα να επισκεφτώ.
Συνολικά θα σύστηνα ανεπιφύλακτα το πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχα και θα συμβούλευα όσους το επιλέξουν να πάρουν μαζί τους (για εμένα δεν ήταν τόσο προφανές) τα ζεστότερα τους ρούχα.
Χαρά Κ.
