Η Στέσια πάει Ουγγαρία!!!
«Πρώτη Σεπτεμβρίου έφυγα από την Ελλάδα μόνη μου για Ουγγαρία. Ήταν η πρώτη μου φορά που έφευγα για EVS, Erasmus+ πρόγραμμα.
Όταν είχα κάνει την αίτηση δεν σκεφτόμουν ούτε αν θα με επιλέξουν ούτε αν δεν θα με επιλέξουν. Έκανα την αίτηση γιατί είχα την ανάγκη να κάνω κάτι διαφορετικό, κάτι έντονο. Την συμπλήρωσα με τόση αγάπη και θέληση.
Κάποιους μήνες πριν αρχίσω να ψάχνω για τέτοιου είδους προγράμματα, είχα μια αρκετά έντονη περιπέτεια υγείας. Ήταν δύσκολο και επίπονο, όμως μέσα από αυτό βγήκα τόσο δυνατή, με τόση όρεξη να κάνω κάτι διαφορετικό, και αυτό έκανα.
Έκανα μια αίτηση για ένα πρόγραμμα στην Ουγγαρία το οποιο διαρκούσε από 1η Σεπτεμβρίου μέχρι τέλη. Με δέχτηκαν. Πραγματικά ήμουν ευγνώμων. Τελικά όταν κάνεις κάτι χωρίς να έχεις expectations,το πετυχαίνεις! Το πρόγραμμα αυτό πραγματοποιήθηκε στην Ουγγαρία και συγκεκριμένα στο χωριό “Hortobágy”.
Ήμουν με άλλους 13 εθελοντές και ήμουν η μόνη ελληνίδα! Γνώρισα παιδιά από Ιταλία, Ισπανία, Βραζιλία, Δανία, Ουγγαρία, Ρουμανία. Οι εθελοντικές μας δράσεις περιορίστηκαν στο καταφύγιο “Madárpark Hortobágy” δηλαδή στο Bird Park στο Hortobágy και στο Bird Hospital.
Όταν ήμουν στο πάρκο οι εθελοντικές μου δράσεις ήταν: δενδροφύτευση, βάψιμο τοίχων, δημιουργία νέων κλουβιών για τα πουλιά, κλάδεμα δέντρων και γρασιδιού και γενικότερη 
περιποίηση του πάρκου. Όταν η εργασία μου ήταν στο νοσοκομείο, έπρεπε να βρίσκομαι εκεί στις 7 το πρωί. Οι δραστηριότητες μου ήταν να καθαρίζω τα δωμάτια των τραυματισμένων πουλιών (υπήρχαν αετοί, κουκουβάγιες, πελεκάνοι, κύκνοι), να τα ταΐζω, να τους αλλάζω το νερο, να βοηθάω τον γιατρό στη τάισμα τους καθώς τα περισσότερα τραυματισμένα αρνούνταν να φάνε καθώς επίσης να ταΐζω και τα υπόλοιπα ζώα που φιλοξενούνταν στο καταφύγιο όπως άλογα, ελάφια, γάτες, πρόβατα και διαφορετικά είδη πουλιών. Επίσης, είχα την δυνατότητα να δουλέψω και στο Facebook promotion όπου εργάστηκα σαν φωτογράφος. Έβγαζα φωτογραφίες τους εθελοντές κατά τη διάρκεια της εργασίας τους και έγραψα κάποια κείμενα.
Πέρα όμως από την εθελοντική εργασία καταφερα να δω και 3 πόλεις! Τις δύο από αυτές μάλιστα τις είδα από δύο φορές. Budapest, Eger και Debrecen! Ταξίδεψα πολύ, έμαθα να συμβιώνω με άτομα, να μοιράζομαι, να δίνω, να βοηθάω. Έκανα πολύ όμορφες φιλίες και δέθηκα με πολλά άτομα αλλά το άτομο με το οποίο έφτιαξα κάτι μαγικό είναι η φίλη μου η Andi από την Ρουμανία. Δεν πρόκειται να ξεχάσω τι ζήσαμε. Ταξιδέψαμε μαζί, γελάσαμε πολύ, κλάψαμε, μάθαμε να μαγειρεύουμε μαζί. Είναι η αδερφή που δεν έχω. Η παρέα μου στο πρόγραμμα ονοματίσθηκε Magic 5. Πέντε μαγικά άτομα που έγιναν οικογένεια. Εγώ, η Andi, ο Filippo, ο Jan και η Lisette. Μια πανέμορφη μίξη ανθρώπων.
Στο πρόγραμμα έμαθα να βγαίνω από το κουτί μου, έμαθα να υποχωρώ, να μην ντρέπομαι να μιλήσω στα αγγλικά. Τα αγγλικά είχαν γίνει η μητρική μου γλώσσα. Ήταν μαγικό που μιλούσα σε μια άλλη γλώσσα για πράγματα καθημερινά αλλά και πράγματα βαθιά, φιλοσοφικά. Έμαθα να σέβομαι το διαφορετικό, να το αποδέχομαι. Έμαθα να ειμαι υπεύθυνη, να καθαρίζω, και να σκέφτομαι πάντοτε τον άλλον. Η συμβίωση ήταν πανέμορφη και δύσκολη μαζί. Έπρεπε να δουλεύουμε όλοι μαζί για να τηρήσουμε το σπίτι καθαρό, και αυτό έγινε!
Η συνεργασία ήταν απίστευτη. Αυτά τα παιδιά ήταν η οικογένεια μου για έναν ολόκληρο μήνα. Όσα κι αν γράψω δεν μπορούν να περιγράψουν τα συναισθήματα μου. Γύρισα γεμάτη, δημιουργική, με όρεξη και δύναμη, έτοιμη να κάνω όσα θέλω για μένα. Όλα μου φαίνονταν πιθανά όταν επέστρεψα. Επόμενος στόχος; το long term program στην Ιταλία ελπίζω!
Ήμουν η Στέσια Πολύζου, μια κοπέλα 21 χρονών, φοιτήτρια ψυχολογίας που προσπαθεί πάντα να κάνει κάτι όμορφο που θα της δώσει ζωή!»
