Δεκέμβριος 2015
Ολοκληρώνοντας σχεδόν ένα μήνα στο όμορφο Barlinek, μια πόλη πολύ γραφική μέσα στη φύση… και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω από που να αρχίσω.
Πριν από ένα χρόνο ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό να πάω στο εξωτερικό και πόσο μάλιστα στην Πολωνία κάνοντας EVS. Είχα σκεφτεί πως πρόκειται για μια κρύα χώρα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. πόσο λάθος έκανα. Είναι βλέπετε αυτές οι στερεοτυπίες, που όλοι έχουμε στο μυαλό μας για τα ωραία μέρη. την Ισπανία, τη Γαλλία, την Αγγλία.
Πήρα λοιπόν, την απόφαση. και τώρα σχεδόν ένα μήνα είμαι στην Πολωνία, εθελόντρια σε ένα σχολείο για εφήβους με διάφορα κοινωνικά προβλήματα και σε ένα νηπιαγωγείο. Ποικίλες αρμοδιότητες και ανάμεικτα συναισθήματα, δύο διαφορετικές δουλειές που όμως σε διδάσκουν πολλά.
Οι νέοι είναι ένα πραγματικό σχολείο για μένα, εδώ βλέπω τα πραγματικά προβλήματα, τις πραγματικές δυσκολίες νέων ανθρώπων, που είχαν την ατυχία να μεγαλώσουν σε ακατάλληλες οικογένειες. Δεν έχω ζήσει ποτέ μου τίποτα πιο δυνατό και πραγματικό. Εδώ βλέπω εφήβους, που δεν έχουν την ανάγκη να αποκτήσουν ένα καλύτερο κινητό, αλλά έχουν την ανάγκη από αγάπη, από προσοχή, από ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Εδώ συνειδητοποίησα τη σημασία της οικογένειας και ότι πρέπει να αποτελεί μια ιερή δέσμευση.
Η δική μου δουλειά είναι να τους απασχολώ με δραστηριότητες τις απογευματινές ώρες και γι’ αυτό το λόγο αρχίσαμε αγγλικά, οικολογικό projects, art therapy και πολλά άλλα που ευελπιστώ να πραγματοποιηθούν στο μέλλον. Δεν θέλω να ωραιοποιήσω την κατάσταση και να πω πως δεν συνάντησα καμιά δυσκολία. Η απογοήτευση και η αρνητικότητα είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, αλλά αυτό ακριβώς με κάνει να θέλω ακόμα πιο πολύ να τους βοηθήσω, να τους εμψυχώσω και να τους ακούσω. Το βλέπω στα μάτια τους ότι θέλουν να προχωρήσουν απλά πολλοί από αυτούς δεν έχουν τη δύναμη να κρατηθούν από κάπου.
Αυτό είναι το ένα σκέλος του προγράμματός μου. Tο άλλο είναι πιο ευχάριστο και ίσως πιο εύκολο, βοηθάω στη λειτουργία ενός νηπιαγωγείου, με διάφορα τραγούδια, χειροτεχνίες και παιχνίδια. Πολύ σημαντική εμπειρία. Είδα ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, κατά τη γνώμη πιο συγκροτημένο από το ελληνικό. Παιδιά αρκετά υπάκουα, με πρόγραμμα και όρεξη να μάθουν και επιπλέον έχω μάθει καινούρια παιχνίδια και καινούριες δραστηριότητες.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω, πως είμαι πολύ τυχερή, διότι όλοι οι συνάδελφοι του σχολείου είναι εξαιρετικοί και πρόθυμοι να με βοηθήσουν και στην επικοινωνία, αλλά και σε οποιαδήποτε δυσκολία τυχόν συνάντησα αυτόν τον μήνα.
Δεν ξέρω αν όλα εξελιχθούν όπως επιθυμώ. αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως πρόκειται για μια εμπειρία που αξίζει. Όταν σκεφτόμουν να κάνω αυτό το βήμα, ήθελα να πάρω κίνητρο από κάπου. Τώρα θέλω εγώ να ενθαρρύνω με τη σειρά μου όσους τυχόν διαβάσουν αυτό το κείμενο, να το τολμήσουν. Να ρισκάρουν και να ξεφύγουν από την ρουτίνα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να βοηθάς, κερδίζεις τόσα πολλά και σίγουρα το πιο σημαντικό και ανεκτίμητο είναι η ευχαρίστηση και η ευγνωμοσύνη που υπάρχει στα μάτια και στα χαμόγελα των ανθρώπων που βοηθάς.
