Η 20η Νοέμβρη ορίστηκε ήδη από το 1954 ως Ημέρα του Παιδιού, ενώ το 1959 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Διακήρυξη και το 1989 τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Είναι μέρα αφιερωμένη στο παιδί και τα δικαιώματά του και αφορμή για τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους θεσμούς και τις οργανώσεις που δουλεύουν με παιδιά να πραγματοποιήσουν δράσεις εκπαίδευσης, ευαισθητοποίησης και συνηγορίας.
Την ημέρα εκείνη φέτος στα Κέντρα Μελέτης και Δημιουργικής Απασχόλησης της ΕΛΙΞ, μαθητές και μαθήτριες “σάλπαραν για μια νέα χώρα” με όχημα αλλού ένα πειρατικό καράβι, αλλού ένα αερόστατο, αλλού ένα χάρτινο βαπόρι, συμπλήρωσαν ακροστιχίδες και κατασκεύασαν αφίσες, ενώ οι εκπαιδευτικοί μπήκαν για λίγο στη θέση παιδιών από όλα τα μήκη, πλάτη και εκπαιδευτικά υπόβαθρα του κόσμου και έκαναν ή δεν έκαναν “ένα βήμα μπροστά” αντιμετωπίζοντας διαφορετικές εκπαιδευτικές ανισότητες και κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Στις Ανοικτές Δομές Φιλοξενίας της Ελευσίνας και της Κορίνθου και στο εκπαιδευτικό κέντρο της Πατησίων, παιδιά και έφηβοι σε ομάδες εργασίας στοχάστηκαν, κουβέντιασαν διαπραγματεύτηκαν και αποφάσισαν τι θα έπαιρναν μαζί τους σε μια νέα χώρα αν έπρεπε να ιεραρχήσουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους (προσαρμογή της δραστηριότητας “Σαλπάροντας για μια Νέα Χώρα”, Compasito). Τι θα έπαιρναν μαζί τους αν έπρεπε να επιλέξουν ανάμεσα στο δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο και ένα κουτί παιχνίδια, ή ανάμεσα στην ελευθερία της γνώμης και ένα σμαρτφόουν, ανάμεσα σε χρήματα και στα δικαιώματα σε στέγη, περίθαλψη, τροφή, υγεία; Την ίδια ώρα δάσκαλοι και δασκάλες, με την καθοδήγηση της Ψυχολόγου της ΕΛΙΞ, περπατούσαν στα παπούτσια των μαθητών τους, αναλογιζόμενοι τι κόπο πρέπει να καταβάλουν, ή τι πρόσβαση έχουν στην εκπαίδευση, στην ψυχαγωγία, στο παιχνίδι, αν προέρχονται από την ύπαιθρο, από εμπόλεμη ζώνη, αν έχουν μεγαλώσει στη φτώχεια, χωρίς οικογένεια, με αναπηρία (προσαρμογή της δραστηριότητας “Κάνε ένα Βήμα Μπροστά”, Compass).
Η 20η Νοέμβρη είναι μια μέρα - αφορμή να επανέλθουμε και να δουλέψουμε πάνω στις βασικές αρχές της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αυτές που καθημερινά μας καθοδηγούν όταν εργαζόμαστε για την εκπαίδευση όλων των παιδιών, με γνώμονα τη θεραπεία των κοινωνικών ανισοτήτων μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα, την ενδυνάμωση μαθητών και δασκάλων από δυσμενή υπόβαθρα, και τελικά την προαγωγή και την προάσπιση της επιβίωσης, της ανάπτυξης, της προστασίας, και της συμμετοχής όλων.
