Πρωταπριλιάτικα σαν κάποιο αστείο ξεκίνησε το ταξίδι μου για την Ιταλία όπου και θα συμμετείχα σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την καλύτερη ένταξη των ανάπηρων και συγκεκριμένα των κωφών στο κοινωνικό σύνολο.

Μαζί με τις υπόλοιπες Ελληνίδες, την Ανθή, την Εύα και την Ελευθερία περάσαμε μια από τις ωραιότερες και πιο διδακτικές εβδομάδες της ζωής μας!

Η τοποθεσία που διεξήχθη το πρόγραμμα (Tenuta S.Antonio, Poggio Mirteto), τουλάχιστον μαγευτική, γύρω γύρω καταπράσινα λιβάδια ελιές , λουλούδια, κοπάδια από πρόβατα και στη μέση εμείς, εμείς οι 24 συμμετέχοντες από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Τσεχία, τη Ρουμανία και οι 4 εκπαιδευτές μας!

Η αλήθεια είναι πως δεν είχα ξανασυμμετάσχει σε αντίστοιχο πρόγραμμα οπότε δεν ήξερα τι με περίμενε!

Κάθε πρωί μετά από ένα πλούσιο πρωινό παίζαμε σύντομα παιχνίδια που μας γέμιζαν με ενέργεια τα λεγόμενα “energizers” και μετά ξεκινούσαμε με τις υπόλοιπες δραστηριότητες, παιχνίδια για να σπάσει ο πάγος μεταξύ μας, για να δεθούμε σαν ομάδα και για να μπούμε στη θέση των αναπήρων!

Προβληματιστήκαμε , παίξαμε, σχολιάσαμε , ανταλλάξαμε απόψεις, μάθαμε μα πάνω απ' όλα ανοίξαμε τους ορίζοντες μας! Τις τελευταίες μέρες μπήκαμε εμείς στη θέση των εκπαιδευτών και προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε τα πάντα στην πράξη.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε και μια ιδιαίτερη μέρα με περίπατο δίπλα στον Τίβερη και μια διαπολιτισμική βραδιά στην οποία δοκιμάσαμε φαγητά απ' όλες τις χώρες και μάθαμε στους ξένους τι θα πει ελληνικό γλέντι.

Την εβδομάδα αυτή όσο ουτοπικό και μελό μπορεί να ακούγεται, κάναμε φιλίες που δεν φανταζόμασταν ποτέ, γνωρίσαμε νέους πολιτισμούς , νέους ανθρώπους, γελάσαμε , αγαπηθήκαμε και ζήσαμε αξέχαστες στιγμές!

Όσο για το φαγητό, ούτε το καλύτερο εστιατόρια δεν θα μπορούσε να μας δώσει αντιπροσωπευτικότερο δείγμα για το τι πραγματικά σημαίνει Ιταλική κουζίνα!

Μια από τις σπουδαιότερες και πιο όμορφες εμπειρίες της ζωής μου!!