Αν και ήξερα για την ΕΛΙΞ και τις δράσεις της αρκετά χρόνια πριν, το 2009 τόλμησα για πρώτη φορά να συμμετάσχω σε ένα πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας στην Ισπανία. Από τότε, η συμμετοχή σε αντίστοιχα προγράμματα και δράσεις, εντός και εκτός Ελλάδας, μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας, είναι η «απόδραση» που προσφέρω κάθε χρόνο στον εαυτό μου.
Κάπως έτσι, τον Ιανουάριο του 2014 βρέθηκα στην Αρμενία. Η τοπική οργάνωση HUJ- Voluntary Service of Armenia διοργάνωσε από 23-1-2014 έως 1-2-2014 εκπαιδευτικό σεμινάριο (training course) με θέμα «Democracy, Freedom of speech and NGOs», στο οποίο έλαβαν μέρος συμμετέχοντες από τις παρακάτω χώρες: Αρμενία, Γεωργία, Μολδαβία, Ουκρανία, Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Λιθουανία και Εσθονία. Το θέμα άκρως ενδιαφέρον και επίκαιρο, οπότε δήλωσα συμμετοχή χωρίς δεύτερη σκέψη, η Ελιξ μου έδωσε την ευκαιρία και…..ξεκίνησα!
Το ταξίδι για την πρωτεύουσα της Αρμενίας, το Γιερεβάν, ήταν μακρύ και περιπετειώδες. Εφτασα στις 6 το πρωί και γνωρίζοντας ότι στις 9.30 αρχίζει το σεμινάριο, ένιωθα ότι με περιμένει μια άκρως κουραστική πρώτη μέρα. Από το πρώτο λεπτό όμως που μπήκα στην αίθουσα κατάλαβα τι με περίμενε….. Διότι από τα αρχικά παιχνίδια γνωριμίας και τις παρουσιάσεις των συμμετεχόντων, κάθε τυπικότητα και αμηχανία εξαφανίστηκε και ξεκίνησε μια από τις πιο δυνατές εμπειρίες που έχω ζήσει!
Το πρόγραμμα του σεμιναρίου ήταν άψογα διαρθρωμένο ώστε να προχωρήσουμε βήμα προς βήμα στα εμπλεκόμενα ζητήματα. Οι διοργανωτές πραγματικά είχαν επενδύσει χρόνο, σκέψη και θέληση στη σχεδίαση του σεμιναρίου ώστε να υπάρχει χώρος για όλους τους συμμετέχοντες και ελευθερία να εκφραστούμε ελεύθερα, αλλά πάντα με σεβασμό απέναντι στους άλλους.
Ετσι, κατά τη διάρκεια μιας γεμάτης εβδομάδας και πάντα μέσα στα πλαίσια του θέματος του σεμιναρίου συζητήσαμε, μπήκαμε ο ένας στη θέση του άλλου, παλέψαμε για τις ιδέες μας, αναπαραστήσαμε παραμύθια, φανταστήκαμε ένα καλύτερο κόσμο και είδαμε το δρόμο που ανοίγεται μπροστά για να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας. Ισως αυτά ακούγονται υπερβολικά αισιόδοξα, όμως μέσα από τις μεθόδους της μη τυπικής μάθησης και μέσα από την αλληλεπίδραση με τα άλλα μέλη της ομάδας, όντως βρίσκεις μέσα σου τη δύναμη να διεκδικήσεις ό,τι πιστεύεις και αποκτάς πίστη στον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις.
Το σύνολο των συμμετεχόντων και ο καθένας ξεχωριστά συνετέλεσε στο να γίνει αυτή η εμπειρία αξέχαστη για μένα. Ανεξαρτήτως ηλικίας, καταγωγής, θρησκείας, μορφωσης, γλωσσικού επιπέδου στα αγγλικά (που ήταν η επίσημη γλώσσα του προγράμματος) όλοι ήμασταν απόλυτα συνειδητοποιημένοι για το λόγο που βρισκόμασταν εκεί και συμβάλαμε με όλη μας την διάθεση. Ισως ακριβώς αυτή η «ποικιλομορφία» ανάμεσα στα μέλη της ομάδας να έκανε και την διαδικασία τόσο ενδιαφέρουσα!
Και φυσικά η καλή διάθεση μεταφερθηκε και έξω από την αίθουσα του σεμιναρίου… Οι ξεχωριστές στιγμές που έχω να θυμάμαι είναι πολλές, πάρα πολλές και αισθάνομαι ότι έχω αποκτήσει αληθινούς φίλους, αν και το χρονικό διάστημα που περάσαμε μαζί ήταν πολύ μικρό! Ο αποχαιρετισμός ήταν δύσκολος, με υποσχέσεις για πολλά reunion και μάλιστα σύντομα!
Και αν η Αρμενία ακούγεται μια χώρα μακρινή και μυστηριώδης, η τοπική οργάνωση έκανε τα πάντα για να αισθανθούμε σαν το σπίτι μας. Εκδρομές, επίσκεψη σε αποστακτήριο μπράντυ (το οποίο είναι εξαιρετικής ποιότητας), συναυλία παραδοσιακής αρμένικης μουσικής, πάρτυ μέχρι τελικής πτώσης (τα οποία πάντα κατέληγαν σε καραόκε σε όλες τις γλώσσες!) και μαθήματα αρμένικων παραδοσιακών χορών, οι οποίοι μάλισταν έγιναν και οι αγαπημένοι μας και τους επαναλαμβάναμε αρκετά συχνά (ναι, ακόμα και ανάμεσα στα sessions!).
Συμμετέχοντας σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, αν είσαι ανοιχτός προς τους άλλους, συνειδητοποιείς ότι όλοι οι άνθρωποι, σε κάθε κοινωνία, κατά βάθος ζητάμε τα ίδια πράγματα. Και μόνο μέσα από την ουσιαστική επικοινωνία, την κατανόηση και την αλληλεγγύη μπορούμε να τα προσεγγίσουμε.
Με το καλό στα επόμενα!
Μαρία Μελαδάκη
http://www.huj.am/index.php/events/126-demo-2014
