Αγαπητοί φίλοι,

το ότι η συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας είναι εμπειρία ζωής το γεύτηκα δυο φορές πριν από ...20 περίπου χρόνια και το συστήνω από τότε ανεπιφύλακτα.

Χαίρομαι πολύ που το τόλμησα, παρ’ όλες τις αναστολές λόγω ηλικίας, για άλλη μια φορά! Αυτή την φορά διάλεξα ένα πρόγραμμα σε ορφανοτροφείο στο Αζερμπαϊζάν.

Αν εξαιρέσω τις συνθήκες στον ξενώνα που μείναμε, που αρχικά ήταν σοκαριστικές, βρύσες χαλασμένες, τουαλέτες βρώμικες, τζάμια σπασμένα, αράχνες, σκόνη- τα αφήσαμε πιο καθαρά από ότι τα βρήκαμε!- ήταν τα παιδιά της 'Bridge to the Future' τόσο καλοί, φιλικοί, ευγενικοί, περιποιητικοί που επισκίασαν κάθε δυσαρέσκεια! Ένοιωσα πολύ οικεία, σαν να τους ήξερα χρόνια!

“Δέσαμε” και η ομάδα των εθελοντών μεταξύ μας, ένα κορίτσι από Βέλγιο, δύο φίλες από Δανία και η Σόνια Ελληνίδα , επίσης, που ερχόταν με ωτοστόπ απ τη γειτονική Γεωργία και θα συνέχιζε με τον ίδιο τρόπο για Μαλαισία!

Κερδίσαμε τις καρδιές των παιδιών στο χωριό SOS,όπου πηγαίναμε κάθε απόγευμα για να παίξουμε μαζί τους. Ήμασταν μόλις η δεύτερη ομάδα εθελοντών, δεν είχαν παρόμοια εμπειρία παλιότερα, παιδιά ορφανά ή σταλμένα απ τους γονείς εκεί λόγω φτώχειας,...Χορτάσαμε αγκαλιές, φιλιά, χαμόγελα, αστεία ...

Το σημαντικότερο ήταν που καταφέραμε απ το τίποτα να ανεβάσουμε μια 12λεπτη θεατρική παράσταση στο τέλος "Two hearts, two kingdoms" ο τίτλος της. Γραμμένο, σκηνοθετημένο, κουστούμια, μουσική-το φλάουτο της Δανέζας Ράντι- όλα απ την ομάδα μας των εθελοντών. Τα παιδιά το καταχάρηκαν!!!

Πέρασα καταπληκτικά!!!

Νάνσυ (Αθανασία Γκιτέρσου)