CONFC-260, εθελοντικό πρόγραμμα 2017

Όταν δήλωσα συμμετοχή στο εθελοντικό πρόγραμμα της Γαλλίας, δεν ήξερα τι να περιμένω.

Στόχος μου ήταν η ηθική ικανοποίηση μετά από ένα χρόνο διαβάσματος.

Αποδείχθηκε πως ήταν η καλύτερη εμπειρία της ως τώρα ζωής μου.

Το κλίμα ήταν πάρα πολύ ζεστό, οι άνθρωποι φιλόξενοι και ευγενικοί. Μας κατατόπισαν και δεθήκαμε αμέσως σαν ομάδα. Μέσα στο πρόγραμμα συμμετείχαν 6 οργανώσεις, εκ των οποίων ο καθένας διάλεγε 3 και πηγαίναμε σε ομάδες των 2 ή 3 ατόμων.

Προσωπικά την πρώτη εβδομάδα δούλευα μαζί με άλλες δύο γυναίκες σε μια οργάνωση που παρέχει κάθε πρωί πρωινό στους άστεγους. Δουλειά μας ήταν να φροντίζουμε πάντα να υπάρχει ζεστό γάλα, ψωμί και πιάτα με μαρμελάδα και βούτυρο. Όλοι εκεί μας βοήθησαν να γίνουν όλα σωστά.

Δεν ήταν κάτι δύσκολο και το χαμόγελο και κατά περιόδους "ευχαριστώ" των ανθρώπων που είχαν ανάγκη σε γέμιζαν χαρά.

Τη δεύτερη εβδομάδα εργαζόμουν με ένα άλλο αγόρι στην τράπεζα τροφίμων. Η αλήθεια είναι πως εκείνη η δουλειά ήταν χειρονακτική, οπότε ταίριαζε περισσότερο σε αγόρια, παρόλα αυτά οι μόνιμοι εθελοντές, διότι σχεδόν όλοι ήταν εθελοντές, χαμογελούσαν πάντα και είχαν ιδιαίτερο χιούμορ.

Την τρίτη εβδομάδα μαζί με μια ακόμη κοπέλα ψυχαγωγούσαμε τα παιδιά των Roma. Τα παιδιά, μικρά ζιζάνια, ήθελαν μόνο αγάπη και λίγη φροντίδα. Στην πραγματικότητα περάσαμε την περισσότερη ώρα αγκαλιά μαζί τους παρά οτιδήποτε άλλο.

Επιπλέον, ήμουν και τυχερή καθώς με τα παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα είχαμε χημεία και ακόμη και τώρα, ένα μήνα μετά, με τρεις μιλάμε κάθε μέρα. Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια του προγράμματος είχαμε τα Σαββατοκύριακα ελεύθερα και έτσι κάναμε και κάποιες μικρές εκδρομές και καταφέραμε να εξερευνήσουμε όλη την πόλη.

Πραγματικά δε θα άλλαζα εκείνες τις τρεις εβδομάδες για τίποτα στον κόσμο.

Αναστασία Χρηστίδου