Το καλοκαίρι που μας πέρασε συμμετείχα μέσω της ΕΛΙΞ σε ένα workcamp στο Βέλγιο.
Το workcamp αφορούσε τη συμμετοχή σε ένα camp για πρόσφυγες του Ερυθρού Σταυρού στο Βέλγιο, λίγο έξω από τη Λιέγη.
Σκοπός της εθελοντικής μας ομάδας ήταν να απασχολήσουμε με δημιουργικές δραστηριότητες τα παιδιά των προσφύγων που φιλοξενούνταν στην δομή του Ερυθρού Σταυρού και να βοηθήσουμε σε κάποιες χειρωνακτικές εργασίες μέσα στο camp.
Η ομάδα των εθελοντών αποτελούνταν από νέους από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, το Μεξικό και την Κορέα, ενώ εγώ ήμουν η μόνη από την Ελλάδα.
Το camp στο οποίο μέναμε όλη η ομάδα των εθελοντών βρισκόταν σε ένα εκπληκτικό μέρος μέσα στη φύση. Ήταν μια μεγάλη έκταση που περιελάμβανε πολλές μικρές κατοικίες στις οποίες έμεναν οι πρόσφυγες. Μια από αυτές τις κατοικίες παραχωρήθηκε και σε εμάς. Οι υπεύθυνοι μας υποδέχθηκαν με μεγάλη ζεστασιά, μας ξενάγησαν στον χώρο και μας ενημέρωσαν για τον τρόπο λειτουργίας του camp αλλά και για τις διαδικασίες τις οποίες θα πρέπει να περάσει ένα πρόσφυγας στο Βέλγιο προκειμένου να του παραχωρηθεί άδεια ώστε να μείνει στη χώρα.
Από την πρώτη μέρα γνωριστήκαμε με τα παιδιά που έμεναν εκεί μέσα από παιχνίδια και δραστηριότητες. Διοργανώσαμε αγώνες ποδοσφαίρου, βραδιές χορού, cinema, χειροτεχνίες, δημιουργία poster, ομαδικά παιχνίδια, festival παιχνιδιών και κοντινές εκδρομές. Όλα τα παιδιά μιλούσαν άπταιστα Γαλλικά. Δυστυχώς τα δικά μου Γαλλικά είναι αρκετά περιορισμένα, οπότε η επικοινωνία ήταν ένας διαγωνισμός δημιουργικότητας: μισά Γαλλικά, μισά Αγγλικά και τα περισσότερα στη γλώσσα του σώματος, με νοήματα και γκριμάτσες!
Για όποιον έχει δουλέψει με μικρά παιδιά γνωρίζει καλά πως ο αυθορμητισμός και η ενέργειά τους δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Με τα παιδιά αυτά πέρασα δύο υπέροχες εβδομάδες. Θυμήθηκα κι εγώ το παιδί μέσα μου. Έπαιξα, χόρεψα, ζωγράφισα, κολύμπησα και, κυρίως, πήρα πολλή πολλή αγάπη και τρυφερότητα, από αυτή που μόνο τα παιδιά ξέρουν να προσφέρουν.
Για τον ελεύθερο χρόνο μας ο Ερυθρός Σταυρός μας εξασφάλισε εισιτήρια για τα όλα τραίνα μέσα στα όρια του Βελγίου. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος διοργάνωσαν μια ημέρα ξενάγησης στη Λιέγη με τοπικό ξεναγό. Με τους υπόλοιπους εθελοντές επισκεφθήκαμε επίσης τις Βρυξέλλες, τη Μπρίζ και την Αμβέρσα. Κάναμε βόλτες με ποδήλατα, πήγαμε σε μουσεία, παραδοσιακές γειτονιές και φάγαμε πολλές βέλγικες σοκολάτες!
Για μένα αυτό ήταν το πρώτο workcamp στο οποίο συμμετείχα. Ήταν όμως μια καταπληκτική εμπειρία την οποία συνιστώ σε όλους.
Το ταξίδι σε μια άλλη χώρα, η γνωριμία με άλλους πολιτισμούς, η συνεργασία με ανθρώπους που μέχρι χθες δεν γνώριζα, άνοιξαν τους ορίζοντές μου. Με βοήθησαν να σκέφτομαι διαφορετικά, με περισσότερη κατανόηση για το διαφορετικό, με περισσότερη αγάπη για το άγνωστο. Μου θύμισαν ότι είμαστε όλοι πολίτες του ίδιου κόσμου, ότι κινητοποιούμαστε όλοι από τις ίδιες βασικές ανάγκες: την αποδοχή, το ανήκειν, την έκφραση αυτού που είμαστε, την αγάπη.
