Liepnitzinsel 2 VJF 2.9: Μια ασυνήθιστη εμπειρία
Όλα ξεκίνησαν από τη στιγμή που φτάσαμε στο σταθμό του Bernau, όπου είχαμε ορίσει τη συνάντησή μας. Ήρθα σε επαφή με τους ομαδάρχες, τα υπόλοιπα παιδιά του workcamp και τον οδηγό. Έχοντας απαρτία ξεκινήσαμε για το Liepnitzinsel.
Φτάνοντας εκεί, δεν περίμενα πως το τοπίο θα ήταν τόσο όμορφο. Γαλάζια νερά και καταπράσινη φύση συνοδευόμενα από τον πλήρη σεβασμό των κατασκηνωτών. Μπορώ να πω πως, αφότου εγκατασταθήκαμε και γνωριστήκαμε με τους υπόλοιπους εθελοντές και συνεργάτες μας, νιώσαμε απόλυτη οικειότητα με τον τόπο και έτοιμοι να αρχίσουμε τα πάντα.
Ομολογουμένως, η δουλειά ήταν εντατική και αρκετά απαιτητική. Κάθε πρωί (εκτός από τα σαββατοκύριακα-ελεύθερες μέρες) ξυπνούσαμε νωρίς και περνούσαμε την λίμνη απέναντι με μικρές βάρκες, ανά ομάδες. Συναντούσαμε τον οδηγό-συντονιστή μας και πηγαίναμε στον χώρο εργασίας μας. Εκεί, τις περισσότερες φορές ήμασταν υπεύθυνοι για την εξόντωση-απομάκρυνση ενός παρασιτικού φυτού για την περιοχή (American Cherry), αλλά όχι μόνο, αφού υπήρχαν φορές που προβήκαμε και σε υλοτομία εξαιρετικά μεγάλων κορμών. Άλλες εργασίες που ήταν ιδιαίτερα απαιτητικές ήταν η απόσπαση καρφωμένων φρακτών και η μεταφορά τους σε συγκεκριμένα σημεία για την παραλαβή τους.
Όσον αφορά τη συνεργασία μας, μπορώ να πω πως σε γενικές γραμμές υπήρξε καρποφόρος. Τις περισσότερες φορές, λαμβάναμε άρτια καθοδήγηση από τον υπεύθυνο των εργασιών και όλα γίνονταν όπως έπρεπε. Ο καθένας είχε συγκεκριμένο ρόλο και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να αποκλίνει από αυτόν, αφού η δουλειά ήταν ομαδική. Κάθε φορά που αντιμετώπιζα πρόβλημα ή δυσκολία είχα την υποστήριξη των συνεργατών μου και του υπευθύνου.
Τις ώρες που βρισκόμασταν στο Workcamp, ομολογώ πως η συνεργασία δεν ήταν τόσο αποτελεσματική, αλλά και πάλι όλα πήγαν καλά. Από την αρχή του προγράμματος είχαμε προνοήσει για την διαμέριση των ρόλων στο χώρο της κατασκήνωσης. Ανά πάσα μέρα, υπήρχαν υπεύθυνοι για το φαγητό, τα πιάτα και τον καθαρισμό των WC. Επειδή ο καθένας από μας, ή τουλάχιστον η κάθε υποομάδα, είχε τους δικούς της ρυθμούς, υπήρξαν μερικές μικρο-αναστατώσεις όσον αφορά τις ώρες σερβιρίσματος του φαγητού ή το βαθμό καθαριότητας που αρμόζει στα πιάτα ή στο μπάνιο, οι οποίες φυσικά λύθηκαν με ώριμο διάλογο και δημοκρατικές διαδικασίες.
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι βίωσα εκείνες τις μέρες εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και πρωτόγνωρες εμπειρίες της ζωής μου. Είναι σίγουρο πως, αν βρω το χρόνο στο μέλλον, θα προτιμήσω τον οργανισμό σας για προγράμματα εφάμιλλου ενδιαφέροντος και ποιότητας.
Ανδρέας Τ.