BERTIZ NATURAL PARK, 16/07/2019-30/07/2019
Φέτος το καλοκαίρι πραγματοποίησα ένα ταξίδι στην αγαπημένη μου χώρα, την Ισπανία. Το πρόγραμμα έλαβε χώρα στο Bertiz Natural Park, ένα μεγάλο προστατευόμενο πάρκο λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη Pamplona της Ισπανίας.
Θυμάμαι ακόμα τον εαυτό μου την πρώτη μέρα να βρίσκομαι στο σημείο συνάντησης μη γνωρίζοντας κανέναν και να αναρωτιέμαι ποιος από τους ανθρώπους γύρω μου θα ήταν μαζί μου για τις επόμενες δύο εβδομάδες στο ίδιο πρόγραμμα.
Αφού, λοιπόν, το λεωφορείο μάζεψε όλους τους εθελοντές και φτάσαμε στον τελικό προορισμό μας, εκεί μας περίμεναν οι διοργανωτές του συγκεκριμένου workcamp, οι οποίοι μας ξενάγησαν στο φυσικό πάρκο, όπου και θα μέναμε. Η πρώτη μέρα ήταν δύσκολη, καθώς ήταν προσαρμοστική αλλά αναμφίβολα, δεν είχε καμία σχέση με την τελευταία!
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είχε περιβαλλοντικό χαρακτήρα και σκοπός μας ήταν να βοηθήσουμε στην διατήρηση και ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς αυτού του πάρκου και να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο και φιλόξενο χώρο για τους τουρίστες που το επισκέπτονται από όλα τα μέρη της γης. Έτσι, λοιπόν, τα πρωινά-πέρα από τα σαββατοκύριακα-πιάναμε δουλειά!!! Κόβαμε παρασιτικά φυτά που φύτρωναν πλάι στα μπαμπού, βερνικώναμε τα παγκάκια για τους τουρίστες, απομακρύναμε τη λάσπη που μαζευόταν δίπλα σε μικρά ποταμάκια μέσα στο πάρκο...
Τα απογεύματα μας, από την άλλη, ήταν γεμάτα δραστηριότητες οι οποίες συντονίζονταν από τους διοργανωτές μας. Πεζοπορία μέχρι το υψηλότερο σημείο της περιοχής της Navarra, κολύμπι στο ποτάμι του πάρκου, ράφτινγκ, canoe kayak, επίσκεψη στα διπλανά χωριουδάκια κι άλλα πολλά.
Πέρα, όμως, από το εθελοντικό έργο που επιτελέσαμε εκεί, αλληλοεπιδράσαμε μεταξύ μας, συναναστραφήκαμε με ντόπιους, μάθαμε για διαφορετικούς πολιτισμούς, δοκιμάσαμε περίεργα φαγητά…αλλά το σημαντικότερο είναι πως κάναμε φίλους από τη Γαλλία, Τσεχία, το Μεξικό και φυσικά την Ισπανία. Έτσι ξέρω πως ένα από τα επόμενα ταξίδια μου θα είναι σε μία από αυτές τις χώρες, όπου ένας πολύ καλός μου φίλος ή φίλη θα με περιμένει για να βιώσουμε νέες εμπειρίες.
Ειλικρινά δεν πίστευα ποτέ πως θα έκανα ένα τέτοιο ταξίδι μόνη μου σε μία ξένη χώρα όπου δεν μιλάνε τη γλώσσα μου και μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Αλλά αν με ρωτάτε, τολμήστε το. Η πρόκληση είναι τεράστια, κυρίως με τον ίδιο σας τον εαυτό. Όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται-αλλά είναι η αλήθεια-θα είναι μία από τις ομορφότερες εμπειρίες της ζωής σας!
Μποροβήλου Χριστίνα, 22 χρονών
