Ανακάλυψα τυχαία την ΕΛΙΞ καθώς έψαχνα στο διαδίκτυο για family workcamp. Στον ελλαδικό χώρο δεν είχα βρει δυστυχώς κάτι αντίστοιχο, ωστόσο είχα προσωπική εμπειρία από project διάσωσης θαλάσσιων χελωνών, με την Οργάνωση Αρχελών, στο Γύθειο της Λακωνίας. Το workcamp στο οποίο συμμετείχαμε έλαβε χώρα στην κοινότητα Horazdovice της Τσεχίας, περίπου μια ώρα απόσταση με το αυτοκίνητο από τα Γερμανικά σύνορα. Αφορούσε δε την φροντίδα μίας πολύ όμορφης φάρμας ζώων.
Είχα μαζί μου τις κόρες μου Αφροδίτη και Μιράντα, 13 και 11 ετών αντίστοιχα. Ωστόσο στο άκουσμα της εμπειρίας της οποίας θα ζούσαμε, ενθουσιάστηκαν και μας συνόδευσαν τα ξαδέρφια τους. Ο Χρήστος και ο Μάνος, επίσης 13 και 11 ετών αντίστοιχα.
Η οργάνωση του workcamp ήταν εξαιρετική και τολμώ να πω πως η εμπειρία μας ήταν ακόμα καλύτερη από αυτή που περιμέναμε. Οι δύο υπεύθυνοι αρχηγοί μας, η Katka και ο Hondja ήταν ιδιαίτερα φιλικοί και εξυπηρετικοί, ταυτόχρονα δε πολύ καταρτισμένοι στο πεδίο, αλλά και στη σύσφιγξη μίας νέας ανομοιογενούς παρέας. Εν προκειμένω δύο οικογενειών από τη Γερμανία, μία από την Πολωνία, καθώς και τη δικιά μας την ελληνική.
Η διαμονή ήταν πραγματικά πρωτόγνωρη για εμάς. Μέναμε σε έναν Μύλο του 16ου αίωνα, επάνω στο ποτάμι και περίπου πέντε λεπτά απόσταση από τη φάρμα. Το εν λόγω κατάλυμα χρησιμοποιείται από το Δήμο και σε άλλες περιπτώσεις φιλοξενίας μικρών παιδιών από την Τσεχία, τα οποία ξεναγούνται στη γύρω περιοχή. Ο καθένας μας είχε το προσωπικό του δωμάτιο, ενώ η κουζίνα ήταν κοινή για όλους και ιδιαίτερα ευρύχωρη. Η κάθε οικογένεια δημιούργησε ένα τοπικό γεύμα για τους υπόλοιπους, έτσι δε χάσαμε την ευκαιρία να τους προσφέρουμε παραδοσιακό τζατζίκι! Όσο να'ναι ως Έλληνες ήμασταν κάπως πιο εξωτικοί, ενώ προφανώς τους φαίνονταν περίεργη και η γλώσσα μας.
Οι ώρες εργασίας στη φάρμα ήταν από τις 8.30 το πρωί έως τις 12.30 το μεσημέρι. Ανάμεσα στα καθήκοντα μας ήταν η κοπή των γύρω χόρτων που περίσσευαν, ο καθαρισμός των κλουβιών των ζώων, η θρέψη τους, αλλά και η φροντίδα των μποστανιών καθώς και άλλες κηπουρικές εργασίες. Ανάμεσα στα ζώα που φροντίζαμε υπήρχαν άλογα, αγελάδες, κουνέλια, πρόβατα και ινδικά χοιρίδια. Στη συνέχεια απολαμβάναμε το μεσημεριανό από μία σούπερ ντόπια μαγείρισσα, η οποία ετοίμαζε υπερβολικά μεγάλη ποσότητα φαγητού καθώς μαζί με εμάς, στο Μύλο διέμενε μία ομάδα από πολύ μικρά παιδιά, ηλικίας 5 και 6 ετών, τα οποία έκαναν το δικό τους summercamp.
Κάθε απόγευμα είχαμε στιγμές χαλάρωσης αλλά και δημιουργικών δραστηριοτήτων, με το σπίτι να είναι εξοπλισμένο με μπογιές αλλά και πολλά βιβλία. Ανάμεσα στις άλλες ασχολίες, τα παιδιά ζωγράφιζαν πέτρες που έβρισκαν στο ποτάμι, με κάποια από τα σχέδια να είναι ιδιαίτερα δημιουργικά. Ο ποταμός είναι ο Otava, με μήκος 112 χιλιόμετρα περίπου, με τους ντόπιους να τον αποκαλούν "το πλούσιο ποτάμι", λόγω των κοιτασμάτων χρυσού που βρίσκοντα ενίοτε σ'αυτόν. Μάλιστα οι οικοδεσπότες μας μας έδειξαν μέρος αυτού του χρυσού, μέσω ειδικού εξοπλισμού. Συν τοις άλλοις, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε και canoe cayak μία από τις ημέρες, με μετάβαση σε απόσταση 4 ωρών με το τρένο και στη συνέχεια κατάβαση του ποταμού!
Στα αξιοσημείωτα της διαμονής μας στην Τσεχία, η επίσκεψη σε παραδοσιακό Κάστρο, αλλά και οι πολλοί θάμνοι με μύρτιλλα και σμέουρα. Οι Γερμανοί δήλωσαν έκπληκτοι από το γεγονός ότι σπανίζουν στην Ελλάδα, οπότε προσφέρθηκαν και μας έφτιαξαν ένα πεντανόστιμο κέϊκ με αυτά!
Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και θα ήθελα να την επαναλάβω μαζί με τα παιδιά, ίσως σε κάποιο άλλο μέρος αυτή τη φορά. Πχ στα Πυρηναία Όρη!
Τόνια.
