Το πιο αξέχαστο, διασκεδαστικό, αστείο worcamp EVER!
Ονομάζομαι Κυριακή είμαι 21 ετών, τρελή για περιπέτειες ζωής, έχω μια απίστευτα κοινωνικότατη προσωπικότητα, εθισμένη στις ιστορίες ατόμων που διηγούνται ταξίδια τους στο εξωτερικό λες και έχουν επισκεφτεί διαφορετικούς κόσμους και θέλοντας να επιβεβαιωθώ για το τι είμαι ικανή να καταφέρω, έκανα το πρώτο βήμα δηλώνοντας συμμετοχή σ’ ένα worcamp 2 εβδομάδων στο Sundsacker της Γερμανίας για την συντήρηση ενός πλοίου που είχε κατασκευαστεί το 1925.
Το δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο θεματάκι που είχα να αντιμετωπίσω ήταν να πείσω και τους δυο μου γονείς ότι εκεί που θα πάω, δεν θα πάθω απολύτως τίποτα.
Το αστείο της όλη ιστορίας ήταν η αντίδραση του πατέρα μου λέγοντας μου "Παιδάκι μου που θα πας πασχαλιάτικα και μόνη σου στη Γερμανία και τι ξέρεις εσύ από συντήρηση καραβιών;" _Holy God!_Άντε τώρα εσύ να του εξηγήσεις ότι θέλεις να γνωρίσεις άτομα από διαφορετικά μέρη της Γης, να κουβεντιάσετε, να ανταλλάξετε απόψεις, να σχολιάσετε την οικονομική κατάσταση της χώρας, να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, να λάβεις μέρος στις πολυποίκιλες δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν κατά την διάρκεια των δυο εβδομάδων, να αφουγκραστείς τη νοοτροπία του λαού αλλά και μόνο με τη διαδρομή που θα κάνεις μέχρι να φτάσεις στο πολυπόθητο σημείο συνάντησης έχεις ολοκληρώσει το 60% της περιπέτειας σου!
Στο πρόγραμμα ήμασταν 12 άτομα από Μεξικό, Νότια Κορέα, Αυστρία, Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία και εγώ από Ελλάδα. Μιλούσαμε στα Αγγλικά. Περιττό να σας πω ότι εκεί κατάλαβα τη διαφορά μεταξύ Greek vs. German fast. Επίσης τη σημασία που έπαιζε στη ζωή των Γερμανών η έννοια του χρόνου και το punctuality. Anyway;
Μαγειρεύαμε φαγητά ανάλογα με τη χώρα προέλευσής μας. Εργαζόμασταν το πρωί στο Flinthörn υπό την επίβλεψη ειδικών στη συντήρηση και αναπαλαίωση πλοίων και το απόγευμά μας ήταν γεμάτο δραστηριότητες όπως canoeing, camping and barbeque in an island, swimming, dancing, yoga μέχρι ψώνια στο σουπερ μάρκετ με ποδήλατα. Ορισμένα απογεύματα που έκανε πολύ κρύο μέναμε μέσα και παίζαμε διάφορα παιχνίδια ή συζητούσαμε. Τα συναισθήματα, τα γέλια, η ομαδικότητα, τα λόγια και το "δέσιμο" που αναπτύχθηκε με τα παιδιά θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μου.
Έχοντας πλέον συμμετάσχει σ’ αυτό το πρόγραμμα ήρθα πίσω στην Ελλάδα με μια απίστευτη θετική ενέργεια για αλλαγή. Καλυτέρευση όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό. Ευαισθητοποιήθηκα πάρα πολύ σε θέματα οικολογίας και ανακύκλωσης, γενικά πράσινης ανάπτυξης. Κατανόησα την έννοια της ομαδικότητας και της συνεργασίας.
Τι άλλο να πω καλέ παιδιά για να σας πείσω να συμμετάσχετε κι εσείς, έστω μια φορά στη ζωή σας; Να πω ότι είναι εμπειρία ζωής; Να πω ότι οι φιλίες που θα αποκτήσετε συμμετέχοντας σ’ ένα από τα προγράμματα της Ελιξ είναι φιλίες ζωής; Να πω ότι θα γελάσετε με τη καρδιά σας; Να πω ότι θα διευρυνθούν οι ορίζοντες σας; Λίγα είναι.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να εφοδιαστείτε με άπλετη θετική διάθεση και όρεξη για ζωή!
