Όταν τον Ιούνιο του 2014 έφυγα από την Ελλάδα με προορισμό ένα πρόγραμμα για την υποστήριξη ενός Φεστιβάλ στο Μεξικό δεν μπορούσα να φανταστώ το πόσο όμορφη εμπειρία θα ήταν!
Βεβαίως και μόνο το όνομα της χώρας Μεξικό σε προϊδεάζει για πυραμίδες, Αζτέκους και Μάγιας!
Περίμενα πώς και πώς να επισκεφτώ αυτά τα εκπληκτικά μνημεία του παγκόσμιου πολιτισμού! και πραγματικά δεν με απογοήτευσαν καθόλου, ακριβώς το αντίθετο μάλιστα, ήταν πιο μαγευτικά από ότι τα φανταζόμουν!!! Αρχαίοι ναοί, κατοικίες και πόλεις αυτών των αρχαίων και σημαντικότατων πολιτισμών με ξάφνιαζαν με την επιβλητικότητα τους σε κάθε μου επίσκεψη!!
Όμως αυτό που με συγκίνησε περισσότερο ήταν η καλοσύνη, η φιλοξενία και η φιλικότητα της τοπικής κοινωνίας εκεί! Πραγματικά όχι μονό μας έκαναν να αισθανθούμε άνετα από την πρώτη στιγμή, αλλά μας πρόσεχαν και μας φρόντιζαν σαν να ήμασταν φίλοι από παλιά!
Στο πρώτο workcamp στη Zacapoastla, ένα χωριό κοντά στην Πουέμπλα, πήγαμε συνολικά 3 εθελόντριες, 2 Ελληνίδες και μια κοπέλα από τη Νότιο Κορέα. Και οι τρεις μας αισθανόμασταν μέρος της κοινότητας κάθε φορά που μας καλούσαν σε κοινωνικές εκδηλώσεις εκτός του workcamp! Μας κάλεσαν σε γενέθλια και βαφτίσεις, μας καλούσαν σπίτι τους... πολύτιμες εμπειρίες!
Κλείνοντας θα ήθελα να πω πώς βεβαίως ήταν μια υπέροχη εμπειρία και ότι σίγουρα την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον το σχεδιάζει, όμως αυτό που θα μείνει χαραγμένο για πολύ καιρό στη μνήμη μου είναι το να είμαι στο λεωφορείο και μπροστά μου δυο επιβάτες να συζητούν στα Nahuatl, τη γλώσσα των Αζτέκων!!!
Βίκη
