Once a volunteer, always a volunteer

Έχω μάθει στη ζωή μου τις υποσχέσεις που δίνω να τις κρατάω. Έτσι λοιπόν, πριν δύο χρόνια έχοντας γυρίσει από την πρώτη μου εθελοντική περιπέτεια με την ΕΛΙΞ, είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα ήταν η πρώτη αλλά όχι η τελευταία.

Ύστερα από αρκετή έρευνα τον περασμένο Μάρτιο σχετικά με το ποιο project μου ταιριάζει καλύτερα, κατέληξα σε ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα στην Ολλανδία.

Δεκαοκτώ εθελοντές από διάφορες χώρες του κόσμου συναντηθήκαμε και συνεργαστήκαμε με τη δασική υπηρεσία της περιοχής. Σκοπός του προγράμματος ήταν να δημιουργηθούν περιβαλλοντικά πάρκα με σπάνια φυτά.

Φυσικά εμείς βοηθήσαμε στη δημιουργία μιας βάσης μιας και το πρόγραμμα είναι σχετικά καινούριο, αλλά οι καρποί των κόπων μας θα είναι ορατοί μετά το πέρας τεσσάρων ετών. Η δουλειά ήταν αρκετά σκληρή και κουραστική αλλά μπορώ να δηλώσω μετά βεβαιότητας πως η εμπειρία και οι γνώσεις που αποκτάς υπερέχουν της κούρασης.

Αυτό το ταξίδι όμως δεν το έκανα μόνη μου αλλά μαζί με το φίλο μου. Εδώ είχα να κερδίσω ένα στοίχημα. Έπρεπε να του αποδείξω ότι η εθελοντική εργασία στο εξωτερικό είναι πολύ περισσότερα από μια απλή εργασία.

Εθελοντική εργασία στο εξωτερικό σημαίνει έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους από διάφορα σημεία του κόσμου, ανταλλάσσω απόψεις, ανησυχίες, κουλτούρες, μαθαίνω να σκέφτομαι συλλογικά και ανοιχτόμυαλα μακριά από εγωκεντρισμούς και τοπικισμούς, βάζω νέους στόχους στη ζωή μου μιας και η όλη εμπειρία σε αλλάζει ως άνθρωπο, ταξιδεύω και ζω σαν ντόπιος και όχι σαν τουρίστας, αποκτώ νέους φίλους. ΝΑΙ. Αποκτώ νέους φίλους και πονάω πραγματικά όταν έρχεται η στιγμή του αποχωρισμού. Φυσικά και το στοίχημα το κέρδισα!! Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από την όλη εμπειρία που ανυπομονεί να το επαναλάβει το συντομότερο δυνατόν.

Τέλος, λάβαμε πολλή αγάπη και θαυμασμό από τους κατοίκους του χωριού. Με τη συμπεριφορά τους και τη φιλοξενία τους μας έλεγαν καθημερινά ένα μεγάλο ευχαριστώ για την οποιαδήποτε μορφή βοήθειας παρείχαμε στον τόπο τους. Μας άνοιξαν τα σπίτια τους και δειπνήσαμε μαζί, γελάσαμε και αγκαλιαστήκαμε. Πόσο όμορφο είναι τελικά να προσφέρεις και να λαμβάνεις μια ζεστή αγκαλιά κι ένα αληθινό χαμόγελο.

Πέρα όμως απ’ όλα αυτά τα ωραία, πρέπει να ομολογήσω πως με θλίβει το γεγονός που η εθελοντική εργασία στην Ελλάδα δεν είναι διαδεδομένη, τη στιγμή που σε άλλες χώρες αποτελεί τρόπο ζωής.

Λυπάμαι που υπήρξαν «μορφωμένοι» νέοι που γέλασαν ειρωνικά στο άκουσμα ότι πέρασα τις καλοκαιρινές μου διακοπές δουλεύοντας εθελοντικά σε ένα αγροτικό χωριό της Ολλανδίας. Η απάντησή μου είναι μία…First they will laugh (laugh back!!), then they will copy. Don’t give up. Be a volunteer!!

Ευαγγελία
State Forestry Twijzel Netherlands 23/08/14 – 06/09/14