O Δημήτρης περιγράφει την εμπειρία του στο εθελοντικό πρόγραμμα "Khalaba Community Development Group" στη Δυτική Κένυα, όπου συμμετείχε με την βοήθεια της ΕΛΙΞ από τις 6 έως τις 23 Νοεμβρίου 2022. Το εθελοντικό πρόγραμμα υλοποιήθηκε από την Οργάνωση CIVS Kenya και έλαβε χώρα στην επαρχία Kakamega, περίπου 8 ώρες με το αυτοκίνητο από την πρωτεύουσα Ναϊρόμπι:
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι (ταξιδεύοντας μέσω Κωνσταντινούπολης) πήγαμε κατευθείαν στο κέντρο της πόλης όπου φιλοξενούνται οι εθελοντές. Μας υποδέχτηκε ο Kevin, υπεύθυνος της CIVS Kenya, ενώ η φιλοξενία ήταν ιδιαίτερα θερμή. Όπως και η βόλτα στο κέντρο της πόλης, όπου οι άνθρωποι της Οργάνωσης μας ενημέρωσαν για τις λεπτομέρειες των επόμενων ημερών. Η επόμενη ημέρα ωστόσο μας επιφύλαξε ένα ταξίδι 13 ωρών για την επαρχία Kakamega, παρά το γεγονός ότι μας είπαν πως θα διαρκέσει ένα οκτάωρο. Γενικά μπορώ να πω πως οι Κενυάτες δεν το έχουν ιδιαίτερα με τον προγραμματισμό.
Η διαμονή ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Μέναμε σε μία καλύβα χωρίς ρεύμα και εννοείται πως μαγειρεύαμε ανάβοντας φωτιά. Γενικότερα η περιοχή δεν έχει ρεύμα παρά μόνο στο σχολείο της περιοχής, όπου και φορτίζαμε τα κινητά μας. Κοιμόμασταν με sleeping bag και γενικά θα μπορούσα να πω πως η εμπειρία είχε κάτι από Survivor! Όσο για τον καιρό, τις πρωινές ώρες η ζέστη έφτανε μέχρι τους 35 βαθμούς Κελσίου, ενώ από το μεσημέρι και μετά έβρεχε συνεχώς! Νερό παίρναμε με τον κουβά από τις διάφορες πηγές που είχαμε κοντά μας, το οποίο χρησιμοποιούσαμε και για την προσωπική μας υγιεινή.
Συνολικά κάτσαμε δυόμιση βδομάδες στην περιοχή. Η κύρια αποστολή μας ήταν να βοηθήσουμε το τοπικό χωριό (Mumias) και τους κατοίκους του, διευκολύνοντας την καθημερινότητα τους. Έδειχναν πολύ δεμένοι ως κοινότητα! Ωστόσο από τις αρχές της 2ης εβδομάδας ασχοληθήκαμε με το σχολείο. Τα πιο πολλά παιδιά που φοιτούσαν σε αυτό ήταν ορφανά, χωρίς να έχουν λεφτά για δίδακτρα.
Κατέληξα να τους κάνω βασικά μαθήματα ευρωπαϊκής ιστορίας στο σχολείο. Τα παιδιά ήταν ηλικίας 9 έως 11 ετών και έδειχναν να απολαμβάνουν το μάθημα ιδιαιτέρως. Ταυτόχρονα, με την αποστολή μας καλύψαμε το μεγαλύτερο μέρος των διδάκτρων, για τους μαθητές που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν. Οι μικροί μας φίλοι θα μπορούν πλέον να παρακολουθούν τα σχολικά μαθήματα, για τα τρία επόμενα χρόνια!
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε είχαν να κάνουν με την προσαρμογή στην τοπική κοινότητα και τις τοπικές συνήθειες. Το κάπνισμα απαγορεύεται αυστηρά σε δημόσιους χώρους οπότε βρήκα κι εγώ την ευκαιρία να μην καπνίσω καθόλου! Όσο για το φαγητό, μυηθήκαμε στην τοπιική κουζίνα, μακριά από τις ανέσεις του Δυτικού κόσμου. Τρώγαμε κυρίως ρύζι, μακαρόνια, αλλά και την τοπική πίτα "ουγκάλι", η οποία φτιάχνεται από αλεύρι, νερό και λάδι.
Οι Κενυάτες σε κοιτάνε. Πολύ! Αλλά δεν το κάνουν από κακία. Απλά δεν έχουν συνηθίσει Ευρωπαίους στην περιοχή τους. Δε φοβήθηκα ούτε μια στιγμή στο Mumias. Ίσα ίσα που όποτε μπορούσα, μιλούσα σε πολύ κόσμο ο οποίος προσπαθούσε να πουλήσει την πραμάτεια του.
Το χωριό είχε πολλά ζώα τριγύρω. Ιδιαίτερα κότες. Οι οποίες λιγόστεψαν κάποια στιγμή μέχρι που μάθαμε ότι πουλήθηκαν ώστε να βρεθούν χρήματα για να διακομιστούν κάποια παιδιά στο νοσοκομείο! Φοβηθήκαμε και οι εθελοντές για περιπτώσεις ελονοσίας ή πυρετού αλλά ευτυχώς δεν προέκυψε το παραμικρό.
Ο αποχωρισμός με τα παιδιά ήταν δύσκολος καθώς μετά από τόσες μέρες, ήταν λογικό να έχουμε δεθεί! Στο τέλος παίξαμε ποδόσφαιρο και φτιάξαμε στεφάνια από λουλούδια και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το εγγύς μέλλον. Συνολικά ήταν μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, με πολύ χρόνο ώστε να δεις και να αναθεωρήσεις τη ζωή σου, ζώντας σε συνθήκες πολύ διαφορετικές από αυτές που έχεις συνηθίσει. Θα ξαναεπισκεφτώ το χωριό σύντομα. Υπάρχει ένα κομμάτι μου πλέον εδώ.
* Στο https://www.gofundme.com/f/khalaba-village , οι εθελοντές δημιουργήσαμε μία πλατφόρμα όπου μπορεί κανείς να προσφέρει χρήματα για την αντιμετώπιση βραχυπρόθεσμων προβλημάτων, πληρωμή σχολικών διδάκτρων και χρηματοδότηση των έκτακτων αναγκών των κατοίκων της κοινότητας!»
