Η Ηλιάνα περιγράφει την εμπειρία της στο Workcamp "Safisha Africa School" στην Κένυα, από τις 5 έως τις 19 Αυγούστου 2022. Το Πρόγραμμα υλοποιήθηκε από την Οργάνωση CIVS Kenya και έλαβε χώρα στο χωριό Mowlem, 20 λεπτά έξω από την πρωτεύουσα Ναϊρόμπι:
1η μέρα στο ορφανοτροφείο
Άγχος πώς θα είναι, αν θα θέλουν να μου μιλήσουν, τι θα κάνω μαζί τους. Εμφανίζομαι, και σα να ήμουν πάντα εκεί, όλα τους παίζουν και τραγουδούν μαζί μου...
2η μέρα στο ορφανοτροφείο
Ξέρετε λένε ότι όταν μπαίνεις σε ένα ορφανοτροφείο τα παιδιά σε διαλέγουν, έτσι συνέβη και σε εμένα. Οι γνωστοί άγνωστοι ξαφνικά ξανά μπροστά μου, ο Σάντο, 4 χρόνων, θέλει συνέχεια χάδια και αγκαλιές, o Kαμαο, 7 ετών, θέλει να κάνει σκανδαλιές, να τρώει λιχουδιές, δεν του αρέσει το σχολείο κιόλας, ο Ντικ, 16 ετών, θέλει να γίνει μηχανικός και να φύγει στην Αμερική γιατί έχει περισσότερες ευκαιρίες.
Η Κάρμεν, 24 ετών, είναι στο πανεπιστήμιο και σπουδάζει international relationship, της αρέσουν τα βιβλία και σκέφτεται να δουλέψει μόνο μια δεκαετία, ώστε να βγάλει αρκετά χρήματα και να γυρίσει πίσω στο ορφανοτροφείο να βοηθήσει ξανά. Της Οουγκ, 14 ετών, της αρέσει το ποδόσφαιρο και θέλει να γίνει νοσοκόμα. Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα 67 παιδιά του ορφανοτροφείου. Όμως αυτά με διάλεξαν...
3η μέρα στο ορφανοτροφείο
Αυτοί που με φιλοξενούν είπαν ότι αν θέλω να έρχονται τα παιδιά κοντά μου, πρέπει να έχω πάντα κάτι να τους δίνω. Την πρώτη μέρα τους έδωσα σοκολάτες, τη δεύτερη καραμέλες, αλλά την τρίτη μέρα δεν είχα άλλες λιχουδιές παρά μόνο κάποια βιβλία και επιτραπέζια παιχνίδια. Είναι απίστευτο πως ενθουσιάστηκαν με τα βιβλία και τις ιστορίες που είχαν μέσα.
4η μέρα στο ορφανοτροφείο
Όταν ήμουν Αθήνα μια φίλη μου που είχε παρόμοια εθελοντική εμπειρία, μου μίλησε για τα μπαλόνια ?. Και ναι τα μπαλόνια μπορούν να ενθουσιάσουν τα παιδιά. Χαίρονται πιο πολύ και από όταν τους δίνεις γλυκά.
5η μέρα στο ορφανοτροφείο
Οι ιδέες μου αρχίζουν να στερεύουν, αλλά όταν ήμουν μικρή θυμάμαι μια δασκάλα που μας έβαζε και ζωγράφιζαμε πέτρες, οπότε βγήκαμε και μαζέψαμε μερικές. Οι δημιουργίες των παιδιών ήταν απίστευτες...
6η μέρα στο ορφανοτροφείο
Πλησιάζει η μέρα που θα φύγω. Δε το πιστεύω ότι έχω δεθεί τόσο πολύ με τα παιδιά, θα μου λείψουν. Μόλις φτάνω αρχίζουν όλα μαζί και μου τραγουδάνε. Γαλήνη.
7η μέρα στο ορφανοτροφείο
Ξέρουν ότι θα κάτσω για λίγο ακόμα. Τους έχω πάει γλειφιτζούρια αυτό ζήτησαν για τελευταία λιχουδιά. Τα ρώτησα. Αποχαιρετιστήριο τραγούδι για εμένα και αναμνηστικές φωτογραφίες. Κλάμα, συγκίνηση.
- Θα μας λείψεις.
- Εμένα να δείτε.
Ο Σάντο κλαίει, ποιος θα τον ταΐσει τώρα, μόνο μαζί μου έτρωγε.
Φεύγω μα δε κοιτάω πίσω... Ίσως ξανασυναντηθούμε.»
